Week 3:
Na de oneindigheid van de Italiaanse bureaucratie en traagheid te hebben overwonnen belt mijn harp vrijdagnamiddag aan in gezelschap van 2 stuntelige sympathieke Italianen. Hulp van overal om ze tot in mijn kamer te brengen en maar 1 gebroken snaar. Elk vrij momentje gaat vanaf nu naar dit o zo onhandige instrument (in het nadeel van deze blog waar ik dus even geen tijd meer voor heb).
Deze week krijg ik veel bezoek van vrienden van Eline en Luka, ze mogen allemaal op ons appartementje slapen in ruil voor een etentje of gastvrijheid in hun erasmusstad.Vrijdagavond is er een geïmproviseerd feestje aan de rand van een bos met muziek uit een volkswagenbusje en alleen erasmusstudenten.Zaterdag is er een bustrip gepland naar een paar mooie Toscaanse plekjes maar misselijk van al de bochten kan ik toch niet echt genieten van de heuvels, kerkjes en warmwatertermen.De rest van het weekend spendeer ik mijn tijd aan harpspelen en de rommelmarkt bezoeken.Voor een prachtige antieke accordeon heb ik jammer genoeg véél te weinig geld bij maar de sympathieke marktkramer trakteert ons dan maar op Italiaanse geschiedenis en wijn.
We starten en week in stijl met aria’s van Verdi: maandagavond een luchtig concertje met goede zangers op een prachtige locatie. De lessen lopen vlotjes, het Italiaans gaat er in als zoete broodjes en vrijdag wordt dat beloond met een eerste Italiaanse film die we helemaal kunnen begrijpen. Elke morgen om 9 uur in de les tot laat in de namiddag, het werkt toch wel blijkbaar.De andere avonden zijn weer goed gevuld met aperitieven, feestjes en gezelligheid. Maar ook vermoeidheid begint een beetje naar boven te komen.Heel het weekend brengen we door in Firenze. Siena is echt een boerendorpje tegenover deze overweldigende drukke stad. Prachtige gebouwen en veel toeristen en ’s avonds massa’s studenten op straat.
Mijn laatste week in Siena. Het gevreesde examen op woensdag geeft ons uiteindelijk allemaal het gevoel dat we aangeboren taalgenieën zijn met mooie puntjes en een echt diploma met buffet. Een etentje met heel de klas, inclusief Olga onze leerkracht, is een ander hoogtepunt van de week.
Het afscheid nemen blijft maar komen, elke dag vertrekken er mensen richting hun ‘echte’ erasmusstad en uiteindelijk blijf ik alleen over met Julie. Met z’n tweetjes sluiten nemen we afscheid van Siena op een echt Italiaans studentenfeestje. Zaterdag ga ik haar inruilen aan het station voor mijn ouders. Samen met hen geniet ik nog van de laatste Senese zon voor ik naar het onbekende hoge noorden vertrek….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten