herfstige hoogtepunten

Udine is misschien niet de ideale stad voor wie elke avond in een andere discotheek wil belanden, na middernacht zijn de straten verlaten ligt ongeveer iedereen hier braafjes onder de wol, met uitzonderingen natuurlijk. Maar liefhebbers van concerten en gezellige cafeetjes achteraf zullen zijn hier op de juiste plaats. Want de hypermoderne concertzaal, met grote namen in het zal nog veel door Agnieska en mij bezocht worden.

Deze woensdag speelde Jordi Savall een supergoed concert in Monfalcone, de noordelijkste kuststad van Italië, kustdorp, kustniets.  Zeker niet na een concert op een woensdagavond, dan is het er compleet verlaten en wanneer je de treinuren niet helemaal exact hebt opgezocht en er toch geen trein terug blijkt te zijn zou dat een probleem kunnen zijn. Maar niet voor ons, want de laatste wakkere mensen in de omgeving stonden op het punt om richting Udine te vertrekken met nog 2 lege plaatsen in de auto en heel veel vriendelijkheid.   

Even iets melden waar ik toch wel trots op ben: Ik krijg harples in het Italiaans en ik begrijp het allemaal! Wanneer het over muziek gaat wordt het Italiaans plots zoveel gemakkelijker  en natuurlijker. En nog meer goed harpnieuws:  Ik ben een officieel lid van een befaamd  harporkest met meer dan twintig pedaalharpen (één jongen, ocharme). Ik ging al naar 1 repetitie met een  leuke sfeer maar vreselijke muziek (Blauwe Donau enzo) maar het heeft nog wel zijn charmes en het resultaat is toch wel indrukwekkend. Het ensemble is de trots van het conservatorium, terecht want het is uniek in de wereld en heeft al veel internationale tournees op het palmares. En ik mag erbij, zonder auditie, zelfs zonder het te vragen, een hele eer, meer zelfs, ik mag ook mee de op de volgende orkestreis in april, spannend, geweldig en rarara naar waar….

naar België, jaja exotische bestemming, mijn deelname hieraan heb ik dus waarschijnlijk enkel te danken aan mijn relatief grondige kennis van de Nederlandse taal. Maar ik kijk er al naar uit.

Vorig weekend bracht ik door in Bologna en aan de zee: er even tussenuit en na een stevige zeebries en de studentikoze drukte van Bologna ben ik weer helemaal klaar voor een weekje stevig harp spelen en gezellige avondjes. Udine en herfst zijn trouwens een perfecte combinatie. De vele bomen paraderen om ter mooist over de middenbermen met kleurige herfstoutfits.  En de studentenresidentie mag dan nog steeds kille gangen hebben en een keuken waar niet in gekookt mag worden, elke dag ontdek ik hier meer voordelen, van fitnessfietsen tot Servische feestjes op het terras.

Nog 1 weekje genieten van waarschijnlijk mijn langste vakantie ooit voor het schooljaar hier begint. 

foto's