De dagen zitten hier overvol en vliegen voorbij. De taallessen die elke dag om 9 uur beginnen zorgen voor de enige structuur. Het niveau is echt perfect voor mij en gelukkig is er genoeg afwisseling tussen grammatica en luchtige gesprekjes. Als voorbeeldige scholiertjes stappen we elke dag van de stad naar de universiteit (half uurtje) en proberen we ondertussen al hakkelend ons gloednieuwe Italiaans op elkaar uit.
Na een lange middagpauze in de tuin van Julie (die in een Toscaanse villa woont ipv een kot in de stad) starten op maandag de eerste cultuurlessen van de sympatieke prof. Falassi. Al snel wordt het duidelijk dat het ipv antropologische of historische analyses vooral reclame voor Italië zal zijn. Uitgebreid beeldmateriaal van Toscaanse zonsondergangen, scheve torens en veel Verdi en Vivaldi, die trots van de Italianen voor hun land is toch iets apart.
Dinsdagmiddag eten we voor het eerst in de ‘Mensa’, de Alma van Siena die op alle vlakken de Leuvense versie overtreft. Voor 2,5 euro geniet je er van een 3 gangenmenu in een historische refter met panoramisch uitzicht. Prof Falassi leert ons in de namiddag over de echtheid van een of andere Jamesbondfilm die zich blijkbaar even in Siena afspeeld door de snel gemonteerde beelden te commentariëren met “vero! … falso!… vero! …falso, no vero….falso …aaah morte!”. Zware materie en veel blokwerk dus…
’s Avonds vieren we de verjaardag van Tania (Portugese en vanaf nu 21) met wijn, ballonnen en openluchtfuif in de straat. Feesten op de straat kunnen ze hier wel in Italië
Woensdagochtend: Il Grande Mercato Molto Presto! Veel te vroeg opstaan om perse de gigantische ochtendmarkt te bezoeken vóór de les. Maar het is wel de moeite want de kraampjes blijven komen en uiteindelijk zijn we te laat bij Olga, onze supergoeie insegnante.
Vandaag geen capriolen van Falassi in de namiddag dus tijd voor een siesta.
De Mensa zorgt op donderdagmiddag weer voor een overvolle maag en volgio di un cappuccino in Meetlifecafe. Als de Mensa de Alma is dan is het meetlifecafé zoiets als de werf. Maar dan met oneindig veel cafeïnevariaties en allemaal heel goedkoop. Omdat er nog veel te veel straatjes niet ontdekt zijn wandelen we daarna wat wazig rond langs een mysterieze bron, vintagewinkel, romantische steegjes,… Siena is echt onuitputbaar op dat vlak! ’s Avonds zetten we ons neer op ‘Il Campo’ (de grote markt) waar je elke avond wel een groepje erasmussers ziet zitten. In Duits-Frans gezelschap sluiten we de avond af op een concertje.
Vrijdagnamiddag heb ik wat nood aan rust en eenzaamheid en bezoek op m’n eentje de muziekschool (in historisch kasteeltje), de botanische tuin en de pinacotheek. Daar ben ik de enige bezoeker en al die prachtige devote taferelen zorgen soms echt voor kippenvel.
Rond 20u is het tijd voor de Belgische avond in Julie haar huisje. Vrienden van Julie en Eline zijn op tussenstop in Siena en met z’n tienen koken we een Belgische spaghetti bolognaise. Als enige nietgent-student wordt het mij steeds moeilijker om aan het vree wijs te weerstaan. Maar weeral beleven we een supergezellige avond met veel te veel verhalen tot laat in de nacht en gelukkig kunnen we allemaal blijven slapen.
Zaterdagvoormiddag hebben we eindelijk tijd om de Duomo vanbinnen te bezichtigen: kerkdecadentie van het hoogste niveau. Waar haalden die gekke Italianen al dat geld toch vandaan om god op zo’n manier te vereren? (Maar tis wel eel schoon natuurlijk)
Om 14u staat er een bus op ons te wachten voor een gratis excursie naar San Geminiano, een lieflijk historisch dorpje, zo zoet als un gelato, zo toeristisch als een ambachtelijke mercato.
Met wat Grieken en een Franse drinken we ’s avonds nog een cocktail in de gezellige Bella Vista bar.
Zondagmorgen mis ik bijna de bus naar de zee. Na een rit van bijna 2 uur door het onvoorstelbaar mooie Toscaanse landschap worden we afgezet aan het zandstrand dat er rustig bijligt: Castiglione della Pescaia. De zee is er blauw en het water warm. Ideaal voor een zalig dagje zwemmen, slapen en Italiaanse woordjes. ’s Avonds overal zand en tijd voor mijn blog.
